والا !

امروز توى ایسنا داشتم یه خبرى رو میخوندم که یه آقاى روانشناسى میگفت نود درصد مردم ایران ماهواره دارن. نمیدونم این آمار رو از کجا آورده ولى اگه درست باشه معنیش اینه که نود درصد مردم ایران دارن یه کار بر خلاف قانون کشور انجام میدن... من اصلاً کارى به خوب یا بد بودن شبکه هاى ماهواره اى ندارم ولى عمیقاً اعتقاد دارم که تجربه خوب چیزیه. اصلاً آدمیزاد عقل داره که اینجور مواقع ازش استفاده کنه. یعنى مثلاً یه بار دست بزنه به آتیش و ببینه جیزه و بفهمه که بهتره دیگه این کارو نکنه. حالا این که چرا مسئله به این سادگى که انسان هاى اولیه فهمیدن رو بعضى ها الان نمیفهمن من متوجه نمیشم. اگه نتیجه سالها دیش از پشت بوم پرت کردن و پارازیت و ممنوع کردن و جریمه کردن منجر شده به تولید نود درصد قانون شکن یکى نبوده این وسط از بخش تجربه مغزش استفاده کنه و به این نتیجه برسه که این روش نتیجه نداده؟ قراره هر دفعه دست بزنیم به آتیش و تعجب کنیم که هنوزم داغه؟

پ.ن: تجربه در مواردى مثل استفاده از مشروبات الکلى و فیسبوک و مبارزه با بدحجابى و مواد مخدر و فساد ادارى و غیره هم میتونه کاربرد داشته باشه

پ.ن ٢: اون آقاى روانشناس هم که اولش گفتم به این نتیجه رسیده بود روش هاى قهرى جواب نمیده ولى راه مبارزه با ماهواره رو ساختن مستند هاى آگاهى دهنده میدونست. حالا این که مردمى که جاى تلویزیون خودمون ماهواره میبینن چطورى این مستند ها رو میبینن من نمیدونم. البته میشه دیدن این مستند ها رو هم اجبارى کرد.

پست مهراب قاسم خانی در اینستا..کلی لایک!